Ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie na Uniwersytecie Warszawskim ze specjalnością neuropsychologia kliniczna (2005), następnie studia podyplomowe na Akademii Pedagogiki Specjalnej „Psychologia Kliniczna” (2012). Odbyła czteroletnie szkolenie specjalizacyjne ze ścieżką szczegółową neuropsychologia kliniczna i z wynikiem bardzo dobrym zdała egzamin państwowy, uzyskując tytuł specjalisty psychologa klinicznego (2014).
Doświadczenie zawodowe zdobywała pracując m.in. przez ponad 12 lat na stanowisku starszego asystenta w II Klinice Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Jest autorką wielu wykładów, warsztatów i publikacji naukowych, zaangażowaną również w projekty związane z rozwojem nowych narzędzi diagnostycznych i terapeutycznych w neuropsychologii. W 2016 r. otworzyła przewód doktorski. Uczestniczy w licznych konferencjach, stale rozwijając swoje kompetencje. Należy do Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Od 2005 r. w ramach lecznictwa stacjonarnego i ambulatoryjnego zajmuje się kompleksową diagnozą i terapią neuropsychologiczną dorosłych pacjentów z uszkodzeniami mózgu, m.in. po udarach, urazach czaszkowo-mózgowych, guzach mózgu, neuroinfekcjach.
Jej doświadczenie i zainteresowania zawodowe obejmują również zespoły otępienne o różnej etiologii (np. choroba Alzheimera, Parkinsona, zmiany naczyniopochodne), ADHD u osób dorosłych, zaburzenia funkcji poznawczych w przebiegu padaczki, depresji i schizofrenii, zmiany w funkcjonowaniu pamięci związane z fizjologicznym starzeniem się oraz profilaktykę otępień.

• młodzieżą 16-18 lat
• dorosłymi

• choroba Alzheimera i inne otępienia
• psychogeriatria – w zakresie funkcji poznawczych
• rehabilitacja neuropsychologiczna
• schizofrenia i inne psychozy – w zakresie funkcji poznawczych
• trudności w nauce u pacjentów powyżej 16 lat – trening strategii pamięciowych
• zaburzenia osobowości – diagnostyka
• zaburzenia pamięci
• zaburzenia psychiczne wieku podeszłego
• zaburzenia psychosomatyczne u dorosłych po uszkodzeniu mózgu