Poradnia powstała w 2005 roku. Znajduje się w willi na warszawskim Żoliborzu, zapewniając spokój i dyskrecję.
Oprócz konsultacji lekarzy psychiatrów, psychologów, neuropsychologów i psychoterapeutów, poradnia proponuje także coaching i doradztwo zawodowe, interwencje kryzysowe, mediacje oraz grupy terapeutyczne.
Można tu również wykonać badania zawodowe dla osób pracujących przy wytwarzaniu i sprzedaży materiałów wybuchowych, do uzyskania licencji detektywa i pozwolenia na broń oraz do ośrodka adopcyjno-opiekuńczego w celu stwierdzenia lub wykluczenia zaburzeń psychicznych u osób starających się o adopcję dziecka lub bycie rodzicem zastępczym.
Adres: ul. Dygasińskiego 18
01-603 Warszawa
Tel.: 22 839 60 60 lub 601 917 779
E-mail: propsyche@allenort.com
Godziny otwarcia:
poniedziałek – piątek 8:00 – 21:00
sobota 08:00 – 16:00
ProPsyche Allenort Sp. z o.o.
Pl. Dąbrowskiego 1, 00-057 Warszawa
NIP: 5252749450 REGON: 380079837
KRS 0000737668
Lekarz psychiatra podczas konsultacji psychiatrycznej przeprowadza badanie, polegające na rozmowie z pacjentem. Na tej podstawie stawia diagnozę medyczną, ustala wraz z pacjentem plan leczenia - farmakoterapię i/lub psychoterapię, a w uzasadnionych przypadkach może skierować na dodatkowe badania np. badania laboratoryjne, EEG, tomografię czy rezonans. Podczas wizyty wystawia recepty, skierowania, zwolnienia i inne zaświadczenia lekarskie. Jeśli zachodzi taka potrzeba lekarz może zalecić hospitalizację i wystawić odpowiednie skierowanie.
Pierwsza wizyta u lekarza psychiatry w przypadku osób dorosłych to tzw. wizyta diagnostyczna, która trwa na ogół około godziny. Następne, wizyty tzw. konsultacyjne, są już krótsze i trwają około pół godziny. W przypadku dzieci i młodzieży wizyt diagnostycznych, może być kilka, ponieważ specyfika pracy z dzieckiem i rodzicami wymaga dłuższego czasu na postawienie diagnozy.
Psychiatria jest specjalizacją medyczną, taką jak neurologia czy kardiologia – osobną dla osób dorosłych (specjalista psychiatra) oraz dla dzieci i młodzieży (specjalista psychiatra dzieci i młodzieży).
Psychoterapia to pewnego rodzaju rehabilitacja psychiczna.
Psychoterapia może być indywidualna, grupowa lub par i rodzin - jest prowadzona w różnych nurtach np. poznawczo-behawioralna, psychodynamiczna, psychoanalityczna, humanistyczno-egzystencjalna, systemowa i in.
Psychoterapię w przypadkach zaburzeń psychicznych podejmuje się po ich zdiagnozowaniu, kiedy lekarz psychiatra taką terapię zaleci. Kontakt z lekarzem istotny jest wówczas o tyle, że tylko on może stwierdzić czy na danym etapie leczenia pacjent będzie w stanie efektywnie pracować z psychoterapeutą.
Często zanim podejmie się tego typu kroki najpierw wskazane jest leczenie farmakologiczne, a psychoterapię zostawia się na później, jako terapię uzupełniającą. Zdarza się także często – głównie w zaburzeniach nerwicowych, lękach, zaburzeniach osobowości, że psychoterapia jest leczeniem z wyboru, dobrze jednak aby dokonał go lekarz.
Zadaniem psychoterapii jest m.in. podniesienie kompetencji emocjonalnych pacjenta, poprawa komunikacji interpersonalnej, samooceny i zdolności samokontroli, nauka radzenia sobie ze stresem czy zwiększenie motywacji do działania.
Psychoterapeuta to osoba, która oprócz studiów wyższych ukończyła kilkuletnie studia psychoterapeutyczne, uzyskała certyfikat, przeszła własną psychoterapię oraz pracuje pod superwizją czyli stałym nadzorem. Psychoterapeuci to najczęściej psycholodzy, ale również lekarze psychiatrzy lub osoby z innym wyższym wykształceniem.
Pomoc psychologiczna to rozmowa z psychologiem, skierowana do osób, które z rożnych przyczyn znajdują się w trudnej sytuacji, lub gdy w takiej sytuacji jest osoba im bliska. Ta forma pomocy jest przeznaczona dla osób, które poszukują informacji, wskazówek w rozwiązywaniu bieżących, konkretnych problemów życiowych. Formą pomocy psychologicznej są konsultacje oraz porady udzielane przez psychologów. Takie działanie służy rozpoznaniu problemu, poszukiwaniu rozwiązań, przekazaniu informacji, zaplanowaniu konkretnych, realistycznych działań. Spotkania mają na celu wsparcie w radzeniu sobie z obciążeniem psychicznym powstałym na skutek różnych sytuacji życiowych.
Porady i konsultacje psychologiczne obejmują na ogół kilka spotkań, najczęściej od jednego do trzech. Poradnictwo i konsultacje psychologiczne opierają się na określeniu problemu, celu, a w dalszej kolejności na poszukiwaniu skutecznych sposobów rozwiązywania trudności, osiąganiu zamierzonych działań i wprowadzaniu efektywnych zmian w życie. Pomoc psychologiczna może być również przydatna przy wyborze odpowiedniego sposobu postępowania terapeutycznego, kiedy pacjent zauważa u siebie niepokojące objawy, ale nie wie czy powinien skorzystać z pomocy lekarza psychiatry, neurologa, psychologa czy psychoterapeuty.
Zawód psychologa nie jest specjalnością lekarską, dlatego psycholog nie przepisuje leków, ani nie wystawia zwolnień. Może natomiast stawiać diagnozę psychologiczną oraz wykonywać różnego rodzaju testy.
Lekarz psychiatra podczas konsultacji psychiatrycznej przeprowadza badanie, polegające na rozmowie z pacjentem. Na tej podstawie stawia diagnozę medyczną, ustala wraz z pacjentem plan leczenia - farmakoterapię i/lub psychoterapię, a w uzasadnionych przypadkach może skierować na dodatkowe badania np. badania laboratoryjne, EEG, tomografię czy rezonans. Podczas wizyty wystawia recepty, skierowania, zwolnienia i inne zaświadczenia lekarskie. Jeśli zachodzi taka potrzeba lekarz może zalecić hospitalizację i wystawić odpowiednie skierowanie.
Pierwsza wizyta u lekarza psychiatry w przypadku osób dorosłych to tzw. wizyta diagnostyczna, która trwa na ogół około godziny. Następne, wizyty tzw. konsultacyjne, są już krótsze i trwają około pół godziny. W przypadku dzieci i młodzieży wizyt diagnostycznych, może być kilka, ponieważ specyfika pracy z dzieckiem i rodzicami wymaga dłuższego czasu na postawienie diagnozy.
Psychiatria jest specjalizacją medyczną, taką jak neurologia czy kardiologia – osobną dla osób dorosłych (specjalista psychiatra) oraz dla dzieci i młodzieży (specjalista psychiatra dzieci i młodzieży).
Najogólniej przyjmując, pojęcie diagnozy możemy zdefiniować, jako rozpoznanie jakiegoś stanu rzeczy i jego tendencji rozwojowych. Diagnozę stawiamy w oparciu o objawy, które w szerszym kontekście nie muszą świadczyć o chorobie. Objawy można rozumieć, jako obserwowalny przejaw procesów i właściwości psychicznych człowieka, jego relacji z otoczeniem, a także cech jego kontekstu społecznego, w którym żyje i działa. Aby doszło do rozpoznania stanu rzeczy i jego tendencji rozwojowych, diagnosta przeprowadza badanie diagnostyczne w oparciu o rozmowę, wywiad, obserwację i testy psychologiczne.
Psychologiczna diagnostyka zdrowia psychicznego służy przede wszystkim lepszemu zrozumieniu siebie i swoich zachowań, uświadamia własną specyfikę myślenia i odczuwania, pozwala poznać mocne obszary swojego funkcjonowania i te, które można usprawnić oraz co ważne, pomaga wybrać odpowiednie postępowanie terapeutyczne, ukierunkowuje, gdzie szukać pomocy ze swoimi trudnościami.
Na diagnostykę psychologiczną może zgłosić się każda osoba, która chce zwiększyć swoją samoświadomość, planuje rozpocząć psychoterapię lub inną formę leczenia, chce określić swoje predyspozycje zawodowe, boryka się trudnościami… Diagnostyka psychologiczna nie jest przeznaczona tylko dla osób z doświadczeniem kryzysu psychicznego.
Psychologiczna diagnostyka zdrowia psychicznego jest zadaniem niezwykle ważnym, wymagającym dużych umiejętności. Wiedzą o tym doskonale nasi doświadczeni diagności.
Neuropsychologia to nauka z pogranicza medycyny i psychologii, zajmująca się badaniem i opisywaniem związków zachodzących między mózgiem, a szeroko rozumianym zachowaniem człowieka. Neuropsycholodzy kliniczni prowadzą diagnostykę funkcji poznawczych (językowych, wzrokowo-przestrzennych, pamięciowych, uwagowych i wykonawczych) oraz rehabilitację pacjentów doświadczających zaburzeń tych funkcji w następstwie uszkodzeń mózgu o różnej etiologii. Badanie neuropsychologiczne pozwala ponadto określić poziom poszczególnych funkcji poznawczych oraz indywidualny profil ewentualnych zaburzeń, co jest istotne m.in. w diagnostyce różnicowej otępień.
CZYM JEST MEDIACJA RODZINNA?
Mediacja to metoda rozwiązywania konfliktów. Przy pomocy bezstronnego i neutralnego mediatora, uczestnicy mediacji w bezpośredniej rozmowie mogą wspólnie wypracować satysfakcjonujące dla nich rozwiązania.
Daje możliwość rozmowy o problemach i konkretach w neutralnej atmosferze przy jednoczesnym zapewnieniu pełnego wpływu na jej wynik. W przypadku gdy w konflikt dorosłych uwikłane jest dziecko (sytuacja rozwodowa), chroni je i pozwala skoncentrować się rodzicom na jego potrzebach. Umożliwia otwartą i szczerą komunikację budując wzajemne zrozumienie i dając szansę na zachowanie wzajemnego szacunku.
Do mediacji strony przystępują dobrowolnie. Przeciwwskazaniem do mediacji jest nierównowaga stron spowodowana uzależnieniem, zaburzeniami psychicznymi lub przemocą stosowaną przez jedną ze stron.
Osiągnięte porozumienie może sprawić, że kolejne trudne rozmowy będą prowadzone w atmosferze większego zaufania i w przekonaniu, że z daną osobą można dojść do ugody. Mediacja daje szansę na stworzenie gotowości do rozmowy i współpracy, pozwala na zachowanie własnej godności i wzajemnego szacunku.
ROLA MEDIATORA
W mediacji rodzinnej mediator towarzyszy, pomaga skonfliktowanym stronom w procesie przeprowadzenia trudnej rozmowy w bezpieczny i uporządkowany sposób. Umożliwia wszystkim wyrażenie swoich oczekiwań, potrzeb i obaw.
Zasada neutralności sprawia, że mediator nie jest doradcą stron, nie przedstawia „właściwych” w danej sytuacji sposobów działania. Umożliwia stronom ich samodzielne wypracowanie. Nie ocenia osób, ich zachowań i proponowanych rozwiązań. Rolą mediatora jest przede wszystkim usprawnienie procesu porozumiewania się między stronami. Mediator akceptuje wszelkie rozwiązania (także brak porozumienia), które strony uważają za właściwe w ich sytuacji.
ZASTOSOWANIE MEDIACJI
Konflikty:
MEDIACJA JAKO SPOSÓB ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW OKOŁOROZWODOWYCH
Do mediacji w sprawach rozwodowych można przystąpić dobrowolnie albo zostać skierowanym przez sąd. Omawianie i rozwiązywanie konfliktów na drodze mediacji zapewnia pełen wpływ na wypracowane rozwiązania. Nie umożliwia tego sąd, który nakazowo decyduje o przyszłości rozwodzących się małżonków i ich dzieci. Strony mogą same wystąpić do sądu z wnioskiem o mediacje. Mają także prawo do samodzielnego wyboru osoby mediatora.
Mediacja kończy się podpisaniem porozumienia, w której obie strony zobowiązują do przestrzegania spisanych w nim uzgodnień. Rodzice podczas mediacji wypracowują porozumienie (plan wychowawczy), które pomaga im współpracować dla dobra dziecka, nawet wtedy, kiedy przestaną być małżonkami. Zawarta przed mediatorem ugoda jest następnie zatwierdzana przez sąd.
Mediatora obowiązuje poufność, również w stosunku do sądu. Informacje uzyskane w trakcie mediacji mają służyć jedynie do wypracowania porozumienia i nie mogą być wykorzystywane w rozprawie sądowej.
ZALETY MEDIACJI
Czas trwania mediacja (1,5h) to średnio 5-7 sesji.
Początek dorosłości jest szczególnym czasem w życiu każdego człowieka ze względu na pojawianie się wielu zmian oraz podejmowanie nowych ról społecznych i obowiązków. Ten okres wiąże się m.in. z separacją od rodziny, wchodzeniem w stabilne związki intymne, a jednocześnie koniecznością sprostania nowym zadaniom, takim jak studia, czy pierwsze doświadczenia zawodowe. Przyczynia się to do przeżywania nadmiernego stresu i powstawania różnych trudności emocjonalnych.
Zapraszamy osoby, które:
- są w wieku 20-30 lat
- odczuwają brak satysfakcji, niezadowolenie ze swojego życia, chcą lepiej rozumieć siebie i dowiedzieć się, w jaki sposób postrzegają ich inni
- obawiają się wybrać kierunek życiowo-zawodowy
- odczuwają lęk przed przyszłością, usamodzielnianiem się, odseparowywaniem od rodziców
- doświadczają trudności w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji z innymi ludźmi
- mają trudności w podejmowaniu decyzji
- unikają konfrontacji, boją się swojego gniewu lub gniewu innych osób
- nie potrafią się cieszyć, zachowywać spontanicznie
- doświadczają trudności w budowaniu i utrzymaniu intymnego związku
Cel grupy:
Uczestnictwo w grupie terapeutycznej sprzyja poszerzaniu i pogłębianiu świadomości, zwiększaniu odpowiedzialności i możliwości wyboru, daje możliwość lepszego rozumienia siebie i swoich relacji z innymi. Badanie i przyglądanie się kontaktom z innymi ludźmi otwiera na nową perspektywę funkcjonowania w zgodzie ze sobą, umożliwia budowanie satysfakcjonujących relacji, pomaga wyjść z trudnych momentów w życiu.
Termin rozpoczęcia: jesień 2018
Częstotliwość: spotkania raz w tygodniu (2h)
Czas trwania: 9 miesięcy
Koszt: 90 zł/ 1 spotkanie
Ilość miejsc: 10
Kwalifikacja: Konsultacja indywidualna (Koszt: 130zł)
Konsultacje dają możliwość:
-zrozumienia natury problemu,
-ustalenia czy terapia grupowa jest odpowiednim sposobem pomocy,
-poznania osoby prowadzącej,
-zarezerwowania miejsca w zbierającej się grupie.
Po zakwalifikowaniu do grupy 1-2 konsultacje przygotowujące do terapii grupowej.
Prowadząca: Marta Kosińska
W
Kurs zapobiegania nawrotom depresji
i atakom paniki oparty na uważności (MBCT)
® KRÓTKO O KURSIE
„Bez depresji i nerwicy lękowej” to kurs zapobiegania nawrotom depresji i atakom paniki oparty na uważności (MBCT – Mindfulness Based Cognitive Therapy). Absolwenci tych kursów potwierdzają znaczną, trwałą poprawę swojego samopoczucia, w tym: redukcję objawów depresyjnych o 57%, lękowych o 58%, a stresu o 40% (badania Oxford University z listopada 2013 roku).
MBCT może zmniejszyć intensywność występowania symptomów depresji.
Około 75% uczestników kursu MBCT przyjmujących równocześnie leki przeciwdepresyjne było w stanie odstawić leki w czasie 15 miesięcy od zakończenia kursu (badania przeprowadzone na próbie 123 uczestników – „Journal of Consulting and Clinical Psychology 2008, Kuyken i inni”).
® METODA UZNANA NA ŚWIECIE
Brytyjski Narodowy Instytut Badań Klinicznych zatwierdził MBCT jako skuteczną metodę zapobiegania nawrotom depresji. Obecnie co trzeci brytyjski lekarz rodzinny kieruje każdego pacjenta z problemami psychologicznymi czy przeciążonego stresem na kurs MBCT (zapobiegania nawrotom depresji lub paniki) lub MBSR (redukcji stresu).
® EFEKTY KURSU
Kursy MBCT prowadzone są na świecie od 1995 roku. Osoby, które je ukończyły doświadczają takich rezultatów jak:
® PROGRAM KURSU
Kurs realizowany jest w formie cyklu warsztatów i trwa 8 tygodni. Grupa liczy do 10 osób. Uczestnicy biorą udział w spotkaniach grupowych oraz ćwiczą samodzielnie w domu wg instrukcji zawartych w materiałach. Cały cykl składa się z 11 spotkań:
® MATERIAŁY I ĆWICZENIA
Uczestnicy otrzymują komplet materiałów do pracy indywidualnej w formie podręcznika i nagrań na płytach CD. Udział w kursie obejmuje ćwiczenia podczas spotkań warsztatowych w grupie pod okiem nauczycielki oraz indywidualną pracę własną. Każdy uczestnik otrzymuje zestaw ćwiczeń przeznaczony do samodzielnej praktyki w domu (ok. 45 minut dziennie, ich regularne wykonywanie jest ważnym elementem wyniesienia korzyści z udziału w kursie).
® DLA KOGO
Zapraszamy szczególnie osoby mające za sobą nawroty depresji lub od dłuższego czasu borykające się z nerwicą lękową i atakami lęku/paniki. Ważnym elementem powodzenia kursu jest motywacja do codziennego ćwiczenia pomiędzy spotkaniami, dlatego też zapraszamy uczestników z taką właśnie motywacją
Warunkiem uczestnictwa w kursie jest odbycie indywidualnej konsultacji.
® PROWADZĄCA
Mirosława Białobrzeska, certyfikowany nauczyciel MBCT, psychoterapeuta Gestalt.
® CAŁKOWITA OPŁATA ZA KURS: 1100,00 PLN
® ZGŁOSZENIA NA KURS I MIEJSCE PROWADZENIA ZAJĘĆ
Recepcja Centrum Psychologii i Psychiatrii ProPsyche, ul. Dygasińskiego 18
(22) 639 60 60, 601 917 779, 601 310 734
poradnia@propsyche.pl, www.propsyche.pl
Trening Umiejętności Społecznych (TUS) – trening grupowy podczas którego terapeuci modelują zachowania dzieci i młodzieży w różnych sytuacjach społecznych.
Zajęcia stwarzają okazję do kształtowania umiejętności współpracy w grupie, nauki komunikacji oraz rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie z emocjami oraz modyfikowania zachowań na bardziej aprobowane społecznie. Warsztaty są zajęciami grupowymi skierowanymi do dzieci, które mają trudności w relacjach społecznych zarówno z rówieśnikami, jak i dorosłymi.
Cele treningu:
W ramach spotkań dzieci nabywają umiejętności przydatne w codziennych sytuacjach nie tylko w przedszkolu i w szkole, ale również w domu. Uczą się radzenia sobie ze swoimi problemami związanymi głównie z odczuwanymi emocjami i brakiem umiejętności adekwatnych reakcji w sytuacjach wywołujących te emocja – co prowadzi niejednokrotnie do ujawniania się zachowań trudnych, niepożądanych. Dzieci podczas warsztatów uczą się m.in. tego, jak reagować na zaczepki innych, jak radzić sobie z własnymi emocjami w tym z własną złością, jak rozwiązywać konflikty z rówieśnikami, jak czekać na swoją kolej, jak przegrywać w grach, jak ponosić konsekwencje swojego zachowania.