Seksualność człowieka to sfera niezwykle interesująca, złożona i wieloaspektowa, bowiem na osiąganie satysfakcji seksualnej wpływa bardzo wiele czynników, w tym czynniki natury biologicznej i psychologicznej.
Zaburzeniami z tego zakresu zajmują się zarówno lekarze, jak i psycholodzy, a wybór odpowiedniego specjalisty warto rozważyć uwzględniając rodzaj przeżywanych trudności.
Kiedy więc udać się do psychologa, a kiedy do lekarza seksuologa i jaka jest różnica pomiędzy tymi specjalistami?

Lekarz seksuolog koncentruje się przede wszystkim na zaburzeniach o podłożu biologicznym.
Do lekarza seksuologa należy udać się kiedy obserwujesz u siebie np.:

• zaburzenia popędu seksualnego,
• zaburzenia podniecenia (np. niedostateczne nawilżenie pochwy),
• zaburzenie wzwodu (zaburzenie erekcji – erekcja niepełna, brak erekcji),
• ból podczas stosunku.

Lekarz seksuolog posiada niezbędne uprawnienia do skierowania pacjenta na odpowiednie badania diagnostyczne (np. do endokrynologa, urologa, neurologa) oraz jest w stanie wypisać receptę na leki, które mogą wspomóc terapię.

Wymienione powyżej zaburzenia mogą jednak pojawiać się także w sytuacjach, kiedy brak jest obiektywnych wskaźników chorób krążenia, zaburzeń hormonalnych, neurologicznych itp. Wówczas należy rozważyć, czy pojawiające się trudności seksuologiczne nie mają podłoża psychicznego – i o tym warto porozmawiać z psychologiem seksuologiem.

W praktyce lekarz seksuolog i psycholog często uzupełniają się. Dość powszechnie występuje sytuacja, w której psycholog w czasie pierwszej konsultacji prosi pacjenta o udanie się również na konsultację do lekarza – i w przeciwnym kierunku: lekarz seksuolog kieruje na konsultację do psychologa, by zweryfikować możliwe podłoże psychiczne przeżywanych trudności.