Zaburzenia zachowania to powtarzające się i utrwalone wzorce zachowania, cechujące się łamaniem podstawowych praw innych, ważnych norm i reguł społecznych stosownych dla danego wieku.
Przykładowe zachowania i kryteria diagnozy:
W zależności od wieku i płci wzorce zachowania mogą być różne lub mogą zmieniać się. U dziewcząt wzorce zachowania mogą być także odmienne – częściej kłamstwa i bójki. Wraz z wiekiem zaburzenia zachowania zmieniają się np. z agresji wobec zwierząt czy kradzieży w poważne antyspołeczne zachowania jak: konflikty z prawem lub przemoc w stosunku do ludzi.
Po ustaleniu rozpoznania psychiatra decyduje o proponowanym sposobie leczenia – możliwa jest farmakoterapia, ale najlepsze efekty przynosi psychoterapia, zwłaszcza długoterminowa.
