Oferta
Dzieci i młodzież leczona w Klinikach Terapii ALLENORT to osoby od 0 do 18. roku życia. W przypadku osób do 16 roku życia zgodę na leczenie muszą wyrazić rodzice lub opiekunowie. Pacjenci między 16. a 18. rokiem życia oprócz zgody rodziców równolegle wyrażają osobiście zgodę na leczenie.
Jeśli zauważysz, że dziecko:
Zasięgnij porady specjalisty.
Lekarz psychiatra podczas konsultacji psychiatrycznej przeprowadza badanie, polegające na rozmowie z pacjentem. Na tej podstawie stawia diagnozę medyczną, ustala wraz z pacjentem plan leczenia - farmakoterapię i/lub psychoterapię, a w uzasadnionych przypadkach może skierować na dodatkowe badania np. badania laboratoryjne, EEG, tomografię czy rezonans. Podczas wizyty wystawia recepty, skierowania, zwolnienia i inne zaświadczenia lekarskie. Jeśli zachodzi taka potrzeba lekarz może zalecić hospitalizację i wystawić odpowiednie skierowanie.
Pierwsza wizyta u lekarza psychiatry w przypadku osób dorosłych to tzw. wizyta diagnostyczna, która trwa na ogół około godziny. Następne, wizyty tzw. konsultacyjne, są już krótsze i trwają około pół godziny. W przypadku dzieci i młodzieży wizyt diagnostycznych, może być kilka, ponieważ specyfika pracy z dzieckiem i rodzicami wymaga dłuższego czasu na postawienie diagnozy.
Psychiatria jest specjalizacją medyczną, taką jak neurologia czy kardiologia – osobną dla osób dorosłych (specjalista psychiatra) oraz dla dzieci i młodzieży (specjalista psychiatra dzieci i młodzieży).
Psychoterapia to pewnego rodzaju rehabilitacja psychiczna.
Psychoterapia może być indywidualna, grupowa lub par i rodzin - jest prowadzona w różnych nurtach np. poznawczo-behawioralna, psychodynamiczna, psychoanalityczna, humanistyczno-egzystencjalna, systemowa i in.
Psychoterapię w przypadkach zaburzeń psychicznych podejmuje się po ich zdiagnozowaniu, kiedy lekarz psychiatra taką terapię zaleci. Kontakt z lekarzem istotny jest wówczas o tyle, że tylko on może stwierdzić czy na danym etapie leczenia pacjent będzie w stanie efektywnie pracować z psychoterapeutą.
Często zanim podejmie się tego typu kroki najpierw wskazane jest leczenie farmakologiczne, a psychoterapię zostawia się na później, jako terapię uzupełniającą. Zdarza się także często – głównie w zaburzeniach nerwicowych, lękach, zaburzeniach osobowości, że psychoterapia jest leczeniem z wyboru, dobrze jednak aby dokonał go lekarz.
Zadaniem psychoterapii jest m.in. podniesienie kompetencji emocjonalnych pacjenta, poprawa komunikacji interpersonalnej, samooceny i zdolności samokontroli, nauka radzenia sobie ze stresem czy zwiększenie motywacji do działania.
Psychoterapeuta to osoba, która oprócz studiów wyższych ukończyła kilkuletnie studia psychoterapeutyczne, uzyskała certyfikat, przeszła własną psychoterapię oraz pracuje pod superwizją czyli stałym nadzorem. Psychoterapeuci to najczęściej psycholodzy, ale również lekarze psychiatrzy lub osoby z innym wyższym wykształceniem.
Pomoc psychologiczna to rozmowa z psychologiem, skierowana do osób, które z rożnych przyczyn znajdują się w trudnej sytuacji, lub gdy w takiej sytuacji jest osoba im bliska. Ta forma pomocy jest przeznaczona dla osób, które poszukują informacji, wskazówek w rozwiązywaniu bieżących, konkretnych problemów życiowych. Formą pomocy psychologicznej są konsultacje oraz porady udzielane przez psychologów. Takie działanie służy rozpoznaniu problemu, poszukiwaniu rozwiązań, przekazaniu informacji, zaplanowaniu konkretnych, realistycznych działań. Spotkania mają na celu wsparcie w radzeniu sobie z obciążeniem psychicznym powstałym na skutek różnych sytuacji życiowych.
Porady i konsultacje psychologiczne obejmują na ogół kilka spotkań, najczęściej od jednego do trzech. Poradnictwo i konsultacje psychologiczne opierają się na określeniu problemu, celu, a w dalszej kolejności na poszukiwaniu skutecznych sposobów rozwiązywania trudności, osiąganiu zamierzonych działań i wprowadzaniu efektywnych zmian w życie. Pomoc psychologiczna może być również przydatna przy wyborze odpowiedniego sposobu postępowania terapeutycznego, kiedy pacjent zauważa u siebie niepokojące objawy, ale nie wie czy powinien skorzystać z pomocy lekarza psychiatry, neurologa, psychologa czy psychoterapeuty.
Zawód psychologa nie jest specjalnością lekarską, dlatego psycholog nie przepisuje leków, ani nie wystawia zwolnień. Może natomiast stawiać diagnozę psychologiczną oraz wykonywać różnego rodzaju testy.
Najogólniej przyjmując, pojęcie diagnozy możemy zdefiniować, jako rozpoznanie jakiegoś stanu rzeczy i jego tendencji rozwojowych. Diagnozę stawiamy w oparciu o objawy, które w szerszym kontekście nie muszą świadczyć o chorobie. Objawy można rozumieć, jako obserwowalny przejaw procesów i właściwości psychicznych człowieka, jego relacji z otoczeniem, a także cech jego kontekstu społecznego, w którym żyje i działa. Aby doszło do rozpoznania stanu rzeczy i jego tendencji rozwojowych, diagnosta przeprowadza badanie diagnostyczne w oparciu o rozmowę, wywiad, obserwację i testy psychologiczne.
Psychologiczna diagnostyka zdrowia psychicznego służy przede wszystkim lepszemu zrozumieniu siebie i swoich zachowań, uświadamia własną specyfikę myślenia i odczuwania, pozwala poznać mocne obszary swojego funkcjonowania i te, które można usprawnić oraz co ważne, pomaga wybrać odpowiednie postępowanie terapeutyczne, ukierunkowuje, gdzie szukać pomocy ze swoimi trudnościami.
Na diagnostykę psychologiczną może zgłosić się każda osoba, która chce zwiększyć swoją samoświadomość, planuje rozpocząć psychoterapię lub inną formę leczenia, chce określić swoje predyspozycje zawodowe, boryka się trudnościami… Diagnostyka psychologiczna nie jest przeznaczona tylko dla osób z doświadczeniem kryzysu psychicznego.
Psychologiczna diagnostyka zdrowia psychicznego jest zadaniem niezwykle ważnym, wymagającym dużych umiejętności. Wiedzą o tym doskonale nasi doświadczeni diagności.
Lekarz psychiatra podczas konsultacji psychiatrycznej przeprowadza badanie, polegające na rozmowie z pacjentem. Na tej podstawie stawia diagnozę medyczną, ustala wraz z pacjentem plan leczenia - farmakoterapię i/lub psychoterapię, a w uzasadnionych przypadkach może skierować na dodatkowe badania np. badania laboratoryjne, EEG, tomografię czy rezonans. Podczas wizyty wystawia recepty, skierowania, zwolnienia i inne zaświadczenia lekarskie. Jeśli zachodzi taka potrzeba lekarz może zalecić hospitalizację i wystawić odpowiednie skierowanie.
Pierwsza wizyta u lekarza psychiatry w przypadku osób dorosłych to tzw. wizyta diagnostyczna, która trwa na ogół około godziny. Następne, wizyty tzw. konsultacyjne, są już krótsze i trwają około pół godziny. W przypadku dzieci i młodzieży wizyt diagnostycznych, może być kilka, ponieważ specyfika pracy z dzieckiem i rodzicami wymaga dłuższego czasu na postawienie diagnozy.
Psychiatria jest specjalizacją medyczną, taką jak neurologia czy kardiologia – osobną dla osób dorosłych (specjalista psychiatra) oraz dla dzieci i młodzieży (specjalista psychiatra dzieci i młodzieży).
DLA KOGO POMOC LOGOPEDY?
| kto | po co | kiedy koniecznie | co możemy zyskać, co możemy stracić | do kogo | |
| 1. | matka w ciąży | aby dowiedzieć się jak na poziomie płodu wpływać na rozwój słuchu oraz mowy dziecka | gdy ciąża jest zagrożona, gdy matka spędza dużo czasu w pozycji siedzącej/leżącej, gdy zażywa antybiotyki, gdy zażywa duże ilości no-spy, gdy po prostu się martwi |
prawidłowa stymulacja płodu może w znacznym stopniu wpłynąć na rozwój słuchu jak i mowy dziecka |
neurologopeda, logopeda z dodatkową specjalizacją z wczesnej interwencji |
| 2. | noworodek | aby sprawdzić odruchy twarzowe oraz prawidłowość budowy aparatu artykulacyjnego | gdy podczas porodu wystąpiły komplikacje, gdy odeszły zielone wody, gdy dziecko miało wysoki poziom bilirubiny, gdy ma słabe napięcie mięśniowe, gdy otrzymało mały wskaźnik w skali APGAR, gdy nie chce ssać, gdy ma problemy z połykaniem, nie chce szukać piersi |
nieprawidłowości w budowie aparatu artykulacyjnego jak i brak pewnych odruchów twarzowych mogą wpłynąć na karmienie piersią jak i na jedzenie czy przyszłe wady wymowy |
neurologopeda |
| 3. | dziecko do 3 roku życia |
|
gdy nie reaguje na swoje imię, nie naśladuje gestów: papa, da, nie utrzymuje kontaktu wzrokowego, reaguje tylko na głośne dźwięki lub nie reaguje wcale na dźwięki otoczenia, porozumiewa się pomrukami lub gestami, obserwujemy brak rozwoju lub regres mowy |
opóźniony rozwój mowy dziecka może wpłynąć na jego umiejętności społeczne, ograniczone możliwości poznawcze |
neurologopeda, logopeda, surdologopeda |
| 4. | dziecko po 3 roku życia |
aby ocenić rozwój mowy dziecka, w razie potrzeby rozpocząć terapię |
gdy mowa dziecka jest niewyraźna, źle realizuje poszczegóne głoski, nie reaguje na polecenia, słucha tylko głośno muzyki czy TV, je z otwartą buzią, wypycha język między zęby podczas mówienia, gdy się jąka, gdy się ślini podczas snu |
|
logopeda, surdologopeda, neurologopeda |
| 5. | nastolatek | aby ocenić i ewentualnie skorygować mowę |
gdy młody człowiek chce pracować głosem np.. W kółku teatralnym, gdy trudno zrozumieć co mówi (bełkocze pod nosem), gdy chce zostać w przyszłości aktorem, dziennukarzem, prawnikiem, nauczycielem, księdzem czy inna osobą pracującą głosem |
|
logopeda, logopeda medialny, neurologopeda |
| 6. | dorosły | aby ocenić/lub skorygować mowę |
gdy pracujemy głosem, gdy zauważamy u siebie nieprawidłowości w realizacji poszczególnych głosek czy w tempie mówienia, gdy męczymy się podczas wystąpień publicznych, a także po udarach, wylewach, porażeniach mięśni twarzowych, nowotworach w obrębie twarzoczaszki, urazach, wypadkach z uszkodzeniem twarzoczaszki / mógu, w wyniku przebiegu chorób takich jak Alzheimer czy Parkinson |
nieskorygowane wady wymowy mogą wpłynąć na nasze życie zawodowe, społeczne, emocjonalne; wcześnie podjęta terapia logopedyczna może wpłynąć na znaczną poprawę funkcjionowania osoby z uszkodzonym OUN |
neurologopeda, logopeda medialny, logopeda ze specjalizacją emisja głosu |
Lekarz psychiatra podczas konsultacji psychiatrycznej przeprowadza badanie, polegające na rozmowie z pacjentem. Na tej podstawie stawia diagnozę medyczną, ustala wraz z pacjentem plan leczenia - farmakoterapię i/lub psychoterapię, a w uzasadnionych przypadkach może skierować na dodatkowe badania np. badania laboratoryjne, EEG, tomografię czy rezonans. Podczas wizyty wystawia recepty, skierowania, zwolnienia i inne zaświadczenia lekarskie. Jeśli zachodzi taka potrzeba lekarz może zalecić hospitalizację i wystawić odpowiednie skierowanie.
Pierwsza wizyta u lekarza psychiatry w przypadku osób dorosłych to tzw. wizyta diagnostyczna, która trwa na ogół około godziny. Następne, wizyty tzw. konsultacyjne, są już krótsze i trwają około pół godziny. W przypadku dzieci i młodzieży wizyt diagnostycznych, może być kilka, ponieważ specyfika pracy z dzieckiem i rodzicami wymaga dłuższego czasu na postawienie diagnozy.
Psychiatria jest specjalizacją medyczną, taką jak neurologia czy kardiologia – osobną dla osób dorosłych (specjalista psychiatra) oraz dla dzieci i młodzieży (specjalista psychiatra dzieci i młodzieży).
Lekarz psychiatra podczas konsultacji psychiatrycznej przeprowadza badanie, polegające na rozmowie z pacjentem. Na tej podstawie stawia diagnozę medyczną, ustala wraz z pacjentem plan leczenia - farmakoterapię i/lub psychoterapię, a w uzasadnionych przypadkach może skierować na dodatkowe badania np. badania laboratoryjne, EEG, tomografię czy rezonans. Podczas wizyty wystawia recepty, skierowania, zwolnienia i inne zaświadczenia lekarskie. Jeśli zachodzi taka potrzeba lekarz może zalecić hospitalizację i wystawić odpowiednie skierowanie.
Pierwsza wizyta u lekarza psychiatry w przypadku osób dorosłych to tzw. wizyta diagnostyczna, która trwa na ogół około godziny. Następne, wizyty tzw. konsultacyjne, są już krótsze i trwają około pół godziny. W przypadku dzieci i młodzieży wizyt diagnostycznych, może być kilka, ponieważ specyfika pracy z dzieckiem i rodzicami wymaga dłuższego czasu na postawienie diagnozy.
Psychiatria jest specjalizacją medyczną, taką jak neurologia czy kardiologia – osobną dla osób dorosłych (specjalista psychiatra) oraz dla dzieci i młodzieży (specjalista psychiatra dzieci i młodzieży).
Trening Umiejętności Społecznych (TUS) – trening grupowy podczas którego terapeuci modelują zachowania dzieci i młodzieży w różnych sytuacjach społecznych.
Zajęcia stwarzają okazję do kształtowania umiejętności współpracy w grupie, nauki komunikacji oraz rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie z emocjami oraz modyfikowania zachowań na bardziej aprobowane społecznie. Warsztaty są zajęciami grupowymi skierowanymi do dzieci, które mają trudności w relacjach społecznych zarówno z rówieśnikami, jak i dorosłymi.
Cele treningu:
W ramach spotkań dzieci nabywają umiejętności przydatne w codziennych sytuacjach nie tylko w przedszkolu i w szkole, ale również w domu. Uczą się radzenia sobie ze swoimi problemami związanymi głównie z odczuwanymi emocjami i brakiem umiejętności adekwatnych reakcji w sytuacjach wywołujących te emocja – co prowadzi niejednokrotnie do ujawniania się zachowań trudnych, niepożądanych. Dzieci podczas warsztatów uczą się m.in. tego, jak reagować na zaczepki innych, jak radzić sobie z własnymi emocjami w tym z własną złością, jak rozwiązywać konflikty z rówieśnikami, jak czekać na swoją kolej, jak przegrywać w grach, jak ponosić konsekwencje swojego zachowania.
Psychoedukacja ma na celu przede wszystkim udzielenie informacji na temat prawidłowości rozwoju dzieci, zaburzeń psychicznych oraz sposobów radzenia sobie z trudnościami wychowawczymi z uwzględnieniem potrzeb dziecka i jego możliwości rozwojowych.
Zapraszamy na konsultacje indywidualne oraz warsztaty tematyczne, skierowane dla rodziców i opiekunów. Psychoedukacja/ konsultacje psychologiczne skierowane są dla wszystkich, którzy chcieliby porozmawiać na każdy temat dotyczący dziecka/ rodzicielstwa lub mają wątpliwości i pytania dotyczące ich pociech.
Przykładowe tematy konsultacji/ psychoedukacji:
- „Dziecko ma zdiagnozowaną chorobę, jak mogę mu pomóc?”
- „Dlaczego moje dziecko nie raczkuje”
- „Jak nawiązać relacje z dzieckiem adoptowanym”
- „Czy takie zachowanie np. płacz przy przewijaniu jest normalne?”
- „Dziecko nie chce chodzić do przedszkola”
- „Moje dziecko chce być cały czas noszone na rękach”
- „Dziecko nie chce bawić się z innymi dziećmi”
- „Jak mogę wzbudzić ciekawość do nauki mojemu dziecku?”
- „Dziecko jest nieśmiałe i boi się wszystkiego”
- „Moje dziecko jest niegrzeczne”
- „Dziecko ma opóźniony rozwój mowy”
- „Jak pomóc dziecku w trakcie rozwodu rodziców”
- i wiele innych.
Rozmowa z doświadczonym psychologiem może być bezcenna w zrozumieniu funkcjonowania dziecka i jego emocji, dzięki czemu rodzic jest w stanie pomóc dziecku przejść przez kolejne etapy rozwoju oraz trudne okresy w życiu.
Interwencja kryzysowa- intensywna pomoc psychologiczna. Są to spotkania z psychologiem, które dają wsparcie doraźne w trudnych sytuacjach życiowych. Celem interwencji kryzysowej jest przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej.
Choroba, rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, czy inne trudne sytuacje to dla całej rodziny a w szczególności dla dzieci obciążająca sytuacja, która niesie za sobą zazwyczaj wiele negatywnych emocji i przeżyć. Jest to stan trudny zarówno dla dorosłych jak i dzieci.
Z naszej pomocy mogą skorzystać osoby znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej, takiej jak:
-śmierć bliskiej rodziny
-nadużycia seksualne, gwałty
-konflikty małżeńskie i rodzinne (rozwód, rozstanie)
-samobójstwo
-przemoc
-zdarzenia losowe (wypadek, przestępstwo)
-oraz inne